1/5/14

My Summer started early!!

Ξέρω έχω καιρό να σου γράψω. Αλλά τα γεγονότα τρέχουν.

Όπως σου είχα πει άνηκα και εγώ στο 55% των Ελλήνων και έτσι έψαχνα απεγνωσμένα για δουλεία κάθε τύπου. έτσι εκεί που είχα χαθεί στα διάφορα site για εύρεση εργασίας και έστελνα με κουβάδες τα βιογραφικά με παίρνουν τηλέφωνό από ένα ξενοδοχείο στην Κω. Ναι καλά διάβασες στην Κω , στα Δωδεκάνησα καλέ.

Την δουλεία την πήρα αλλά έπρεπε να φύγω το συντομότερο. Πήγα έκανα ψώνια το μόνο καλό της υπόθεσης και άρχισα να ετοιμάζομαι ψυχολογικά για την αναχώρηση μου από την πόλη. Θα λείπω γύρω στους 6 μήνες , για σεζόν δηλαδή. Μεγάλο διάστημα για έμενα. Από την ήμερα που με ενημέρωσαν τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα. Χαιρόμουν που βρήκα μια δουλεία με καλά χρήματα αλλά δεν χαιρόμουν καθόλου που θα άφηνα τους αγαπημένους μου πίσω και θα πειραματιζόμουν σε κάτι καινούργιο. Γενικά δεν είμαι και πολύ άνθρωπος της αλλαγής . Με ταράζουν οι αλλαγές. Βγαίνω από τα νερά μου. Και για να μην στα πολυλογώ ετοιμάζω , κλείνω βαλίτσες , ασφυκτικά γεμάτες, αποχαιρετώ φίλους , συγγενείς και τον αγαπημένο μου G αχ πόσο δεν ήθελα να περάσουν οι μέρες , κι όμως περάσαν και έφτασε η Τρίτη που το πλοίο έφευγε για Κω με έμενα μέσα.

Ανεβαίνω και με πιάνει αυτή η χαζή φοβία του που πάω; και γιατί να φύγω; και θα είναι δύσκολα που θα είμαι μόνη μου και θα γνωρίσω κανέναν; , θα περνάω καλά; με λίγα λόγια μια mini κρίση πανικού. Αρχίζω παίρνω τηλεφώνα τις φιλές μου για να με καθησυχάσουν . "Πελαγία μην φοβάσαι θα περάσουν τέλεια θα γνωρίσεις κόσμο είναι εμπειρία ζωής και τα λοιπά . Αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Πέφτω να κοιμηθώ για να μην σκέφτομαι τα άσχημα της όλης υπόθεσης. Φτάνω που λες στο νησί και έβρεχε , σημάδι σκέφτομαι παίρνω ένα ταξί για να με πάει στο ξενοδοχείο. Φτάνω όλοι πολύ συμπαθητικοί και πρόθυμοι να με βοηθήσουν , σημάδι σκέφτομαι και πάλι.
Και έτσι ξεκίνησαν οι κοινωνικές μου συναναστροφές , Γνώρισα κόσμο όπως ακριβώς μου είπαν οι φίλες μου και κάπως πήρα τα πάνω μου. Με μεταφέρουν στο δωμάτιο που θα μένω για τους υπόλοιπους 6 μήνες. Δεν θες να μάθεις πως πέρασα το πρώτο τρίωρο. Άρχισα να καθαρίζω και να τακτοποιώ. Η παραξενιά της παραξενιάς η Πελαγία. Το καθάρισα το μάζεψα και άρχισα να τακτοποιώ τα πραγματάκια μου. Και να κάπως έτσι ένιωσα πιο οικεία με τον χώρο. Πέφτω κοιμάμαι γιατί ήμουν εξουθενωμένη και ξυπνάω με διάθεση αλλιώτικη. Βγαίνω έξω να δω την περιοχή. Και με κέρδισε ένα παγκάκι μπροστά στην θάλασσα. Πόσο μου είχε λείψει η θάλασσα. Το μάτι μου χανόταν στα φουντωτά σύννεφα και στον ορίζοντα.Εκεί που ενώνεται η θάλασσα με τον ουρανό και δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις. Και αποφάσισα ότι αυτό θα είναι το σημείο μου. Θα σκέφτομαι τον αγαπημένο μου G , τους φίλους μου και γενικά ότι μου λείπει περισσότερο από την πόλη.

Και κάπως έτσι πέρασαν οι μέρες που δεν σου έγραφα. Δικαιολογημένη η απουσία μου έτσι;
Προς ενημέρωση σου είναι δυσεύρετο το διαδίκτυο στο νησί. Λίγα cafe έχουν πρόσβαση στο internet και έτσι δεν θα σου γράφω και πολύ συχνά. Αλλά με την πρώτη ευκαιρία που θα βρίσκω θα σου την αφιερώνω για να μαθαίνεις τα νέα μου.

Χαμόγελα Πολλά .

Και Καλό Καλοκαίρι. ( no photos for this post, downloading is killing me)

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου